Pachypodium lamerei to gatunek rośliny kwitnącej z rodziny Apocynaceae.
Pachypodium lamerei ma wysoki, srebrzystoszary pień pokryty ostrymi kolcami o długości 6,25 cm.Długie, wąskie liście wyrastają tylko na szczycie pnia, jak palma.Rzadko rozgałęzia się.Rośliny uprawiane na zewnątrz osiągają do 6 m (20 stóp), ale uprawiane w pomieszczeniach powoli osiągają 1,2–1,8 m (3,9–5,9 stopy) wysokości.
Rośliny uprawiane na zewnątrz rozwijają duże, białe, pachnące kwiaty na szczycie rośliny.Rzadko kwitną w pomieszczeniach zamkniętych. Łodygi Pachypodium lamerei pokryte są ostrymi kolcami o długości do pięciu centymetrów, zgrupowanymi po trzy, które wystają prawie pod kątem prostym.Ciernie pełnią dwie funkcje: chronią roślinę przed pasącymi się zwierzętami i pomagają w pobieraniu wody.Pachypodium lamerei rośnie na wysokościach do 1200 metrów, gdzie mgła morska znad Oceanu Indyjskiego kondensuje się na kolcach i kapie na korzenie na powierzchni gleby.